Veilig houden
Als de omgeving
vraagt, vraagt en vraagt,
zonder woorden,
in een stil verbond-
Jij het kind,
de ander groot,
met een onzichtbare wond
die zorgt voor hulpeloosheid,
boosheid,
wispelturigheid.
Het kind geeft,
houdt alles in de gaten.
Ieder klein geluidje,
ieder beeld
vraagt om alertheid,
om te dragen-
dat wat niet
te dragen is,
en niet
van hem of haar is.
Zorgen,
op tenen lopen,
slikken,
schreeuwen –
in een kussen dat alles dempt.
© Marian Jansen Noyon