Veilig houden
Als de omgeving
vraagt, vraagt en vraagt,
zonder woorden,
in een stil verbond-
Jij het kind,
de ander groot,
met een onzichtbare wond
die zorgt voor hulpeloosheid,
boosheid,
wispelturigheid.
Het kind geeft,
houdt alles in de gaten.
Ieder klein geluidje,
ieder beeld
vraagt om alertheid,
om te dragen-
dat wat niet
te dragen is,
en niet
van hem of haar is.
Zorgen,
op tenen lopen,
slikken,
schreeuwen –
in een kussen dat alles dempt.
© Marian Jansen Noyon
“Van dat wat er niet mag zijn” Ik ben een kind van…zong Wendy Snijders. Zelf ben ik een kind van:een koloniaal verleden, van Jappenkampen, van misbruik,van rijkdom en armoede,van aanzien en de goot, van goed en fout,van poppenkast en rauwe werkelijkheid,van verbinding...
“Zonder een gevoelde grens is er in feite geen stevig ‘zelf’.”Grenzen stellen is geen kwestie van hard of streng zijn, maar van liefdevol erkennen wie jij bent en waar jouw ruimte begint. Veel mensen vinden het lastig om grenzen te stellen. Misschien zeg je vaak “ja”,...
Zowel familieopstellingen als ik-grensopstellingen zijn krachtige manieren om oude pijn en innerlijke patronen zichtbaar te maken. Toch verschillen ze wezenlijk van elkaar – zowel in aanpak als in de beweging die ze op gang brengen. Familieopstelling – inzicht via...