Alleen.
Ik wil naar buiten
Maar ik kan het niet.
Ik zit in mijzelf
In mijn eigen ruimte mijn eigen ‘tuin’
Mijn grens lijkt verborgen
Terwijl hij er juist heel stevig is
Alleen het is eenrichtingsverkeer
Alles van buiten komt naar binnen
Het beschermd mij niet van het ‘buiten’
Het is soms zoveel
Zoveel wat allemaal binnenkomt
Wat niet zomaar naar buiten gaat.
Alsof ik verdrink
Verdrink in alles wat binnenkomt
Ik voel, ik zie ik ruik intens
Het komt erin maar gaat er niet zomaar uit.
Het is zoveel,
Het overvalt mij
Ik raak mijn ruimte kwijt
Ik bots tegen mijn eigen grens
Ik gil, schop en schreeuw
Ik ben boos
Ik kan het niet alleen.
