
Loslaten
Loslaten
wat niet meer past…
ondanks het geld,
ondanks de tijd.
Het geeft ruimte
aan nieuwe wegen.
© Marian Jansen-Noyon
Loslaten
wat niet meer past…
ondanks het geld,
ondanks de tijd.
Het geeft ruimte
aan nieuwe wegen.
© Marian Jansen-Noyon
De rotonde
als levensweg.
Steeds hetzelfde
rondje.
Steeds hetzelfde
uitzicht.
Steeds dezelfde
beweging.
Wanneer sla
jij af?
© Marian Jansen-Noyon
De waterdrager
Met liefde draagt ze het water.
Het water om te groeien, te drinken
wonden te helen
en duizenden tranen van anderen op te vangen.
Maar wat doet dat met haar kracht?
Hoeveel geeft ze aan zichzelf?
Hoeveel last is ze gaan dragen?
Als zij in het water kijkt,
ziet zij dan zichzelf als die waterdrager?
Welke spiegelbeeld verschijnt daar:
zichzelf of al die anderen,
waar zij het ‘water’ voor, is gaan dragen.
© Marian Jansen-Noyon
In de stilte
is er rust,
een gemeende glimlach,
warme ogen,
een kloppend hart.
Waarin je wordt gezien
door de stilte heen.
Als de dood er niet mag zijn,
komen we in een lineair leven,
waarin jouw tijdlijn het enige is.
De verarming is enorm.
De hebzucht ook.
Immers:
alles moet gefikst en geregeld
zijn in één leven.
Maar het leven zit in het geheel-
het vóór,
het tijdens,
en het na.
© Marian Jansen-Noyon
Somber.
wat maakt onze hang-
onze hang naar:
bezit, geweld, agressie?
Waar wordt die gevoed,
vanuit onszelf,
of door de verkoop
van geweld?
© Marian Jansen-Noyon
Recente reacties